ρτεπορτάζ 4press
Οι ΑΩ Εκδόσεις παρουσίασαν το Σάββατο το νέο μυθιστόρημα της Γκέλη Ντηλιά με τίτλο: ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ στο Κέντρο Πολιτισμού Ολυμπισμού Κ. Παλαμάς στην Πάτρα. Η Γκέλη Ντηλιά είναι Ποιήτρια & Συγγραφέας, Καθηγ. Αγγλικών, Εθελόντρια-Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων Σωφρονιστικών Καταστημάτων. Το νέο της βιβλίο έρχεται να μας προβληματίσει απέναντι στη μάστιγα της εγκληματικότητας, που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις σε μια κοινωνία που ξεφτίζει…
Ο Άγγελος Τσιγκρής, πρώην Γ. Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, τέως Βουλευτής Ν. Αχαΐας, εγκληματολόγος, με πλούσιο συγγραφικό έργο, έδωσε την εγκληματολογική διάσταση του βιβλίου τονίζοντας τη σημασία του ρόλου της οικογένειας.
Στη συνέχεια, η καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Μπίκου, ιδιοκτήτρια δύο Φροντιστηρίων στον Ν. Αχαΐας, υπεύθυνη Εξετάσεων Συλλόγου Ιδιοκτητών Φροντ. Ν. Αχαΐας και εθελόντρια Σωφρονιστικών Καταστημάτων αναφέρθηκε σε αληθινές ιστορίες προσώπων που μέσα στις φυλακές εξελίχθηκαν και άλλαξαν ενώ αναφέρθηκε και στη ψυχοσύνθεση των παιδιών αλλά και πόσο σημαντική είναι η συμβολή του καλού δασκάλου στη ζωή τους.
Λίγα λόγια για το βιβλίο…
«Άγιοι στην Κόλαση» και με βασικό πυρήνα της ιστορίας του το έγκλημα και τη θυματοποίηση του θύτη στηλιτεύει το φαύλο κι ασταμάτητο κύκλο της παραβατικότητας, η οποία αποτελεί απότοκο της στυγνής ενδοοικογενειακής βίας, της σωματικής και συναισθηματικής κακοποίησης, της βουβής και πνιχτής λογοκρισίας καθώς και του συμπεφωνημένου συνονθυλεύματος κακοποιών στοιχείων που γαλουχούν και δομούν εγκληματικές προσωπικότητες και συνάμα τολμά να φέρει στο φως πτυχές μιας πραγματικής ιστορίας χωρίς ωραιοποιήσεις ή αναδιπλώσεις παρά μονάχα με την ιδιαίτερη δυναμική του συγγραφικού της ταλέντου.
Μέσα από την πιστότητα με την οποία προσδιορίζει τις αντικειμενικές συνθήκες του εγκλεισμού, καθώς ως εθελόντρια η ίδια στις φυλακές γνωρίζει εκ των έσω τα πεπραγμένα, και με μια αταλάντευτη και ιδιαίτερα κριτική ματιά, όσον αφορά τους κρατούμενους, η συγγραφέας κατορθώνει να μεταφέρει στους εκουσίως ή ακουσίως ανυποψίαστους αναγνώστες μια πανσπερμία από πραγματικές αναφορές σε εγκληματικές οργανώσεις, σε συμβόλαια θανάτου, σε δολοφονίες, σε εμπόριο ναρκωτικών, σε εθισμούς στη χαρτοπαιξία… θίγοντας τη συνεχώς αυξανόμενη κοινωνική παθογένεια που φαντάζει «αδιανόητη» στο σύγχρονο κόσμο της υποκρισίας κι όμως στέκεται ακόμα εκεί να καιροφυλαχτεί για το επόμενο θύμα της κι επισημαίνοντας ως αναγκαία και θεμελιώδη προτεραιότητα που απαιτείται να επιβληθεί στον κυκλικό κόμβο του κακού το καθήκον του καθενός, το χρέος της κοινωνικής ευθύνης καθώς και της ατομικής και συλλογικής αφύπνισης με αρωγό το ρίζωμα του καλού άνευ ανταμοιβής, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια ως τις μόνες εναρκτήριες διεξόδους. Άλλωστε, «Πόσο απελευθερωτική είναι μια καλή πράξη; Πόσο κοστίζει το χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση ενδιαφέρον; Πόσο συχνά το κάνουμε; Πόσο σπάνια συμβαίνει;» (σελ.32)