Εγκαινιάζοντας την συνεργασία μου με την ηλεκτρονική εφημερίδα της Άντυς Μαγνησαλή, θα ήθελα να συστηθώ καταθέτοντας κάποιες σκέψεις μου για το μέγιστο θέμα του πολιτισμού σήμερα. Η πολυετής ενασχόλησης μου με τον πολιτισμό προέκυψε τόσο από τις πανεπιστήμιακες μου σπουδές ως Ιστορικού, με ειδικότητα στην Ιστορία της Τεχνης, όσο και της επαγγελματικής μου ιδιότητας, ως Παραγωγού Λόγου στην ΕΡΤ-ΕΡΑ με κύρια δημοσιογραφικη μου ενασχόληση αυτόν καθ’ αυτόν τον πολιτισμό.
Υπηρετώντας, λοιπόν, τον πολιτισμό μέσα από το δημόσιο ραδιόφωνο, πάντοτε είχα ως στόχο μου να επιτύχω και να προάγω την υψηλή ποιότητα του και να τον κοινωνήσω όσο καλλίτερα γινόταν στον ακροατήριο μου. Η στόχευση αυτή δεν ήταν μόνο δική μου επινόηση, αλλά κυρίως μας την “επέβαλε” κατ’έναν τρόπο το ίδιο το καταστατικό ίδρυσης της ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, δηλ. την προαγωγή του πολιτισμού και την μετακενωση του στον λαό.
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, η ΕΡΤ είχε δημιουργήσει την ειδικότητα του Παραγωγού Λόγου, την οποία υπηρέτησα και εγώ, πάντα με υψηλό αίσθημα ευθύνης και πάντα με γνώμονα να τηρήσω την αρχή της προβολής του ποιοτικού πολιτισμού και όχι της ευτέλειας.
Ο πολιτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα πνευματικής δημιουργίας της ανθρώπινης φύσης. Από αρχαιοτάτων χρόνων, στην εξελικτικοτητα της ανθρωπότητας ο πολιτισμος συνέβαλε τα μάλλα, σε όλες του τις εκφάνσεις, όπως, με την φιλοσοφία, αρχι τεκτονική, τέχνες, θέατρο, λογοτεχνία, μουσική κλπ.
Το ερώτημα, όμως, που μπαίνει επιτακτικά τόσο στα καθ’ημας, όσο και παγκοσμίως, είναι αν σήμερα ο πολιτισμός προάγεται με τον σωστό τρόπο ή διανύουμε μια άκρως παρακμιακή περίοδο ευτέλειας και πνευματικής στειρότητας.
Διανύουμε, ήδη, τις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα και με βάση την νομοτελεια της εξελικτικοτητας θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, ότι η ανθρωπότητα κάνει πάντα βήματα προόδου και όχι πισωγύρισματος.
Και ομως,δεν συμβαίνει πάντα έτσι. Η ιστορία έχει καταγράψει περιόδους ακμής και παρακμής σε όλα τα επίπεδα.
Δυστυχώς, ο 21ος αιώνας φέρει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της πνευματικής πενιας και παρακμής.
Δείτε στην χώρα μας, το μέσο πολιτιστικό επίπεδο που προάγεται κυριως στους νέους. Είναι η εύπεπτη μαζική κουλτούρα στη μουσική και τα θεάματα, αλλά κυρίως αυτό που είναι επικινδυνο για τους νέους, είναι η μανιώδης ενασχόληση τους με τα λεγόμενα μεσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό το φαινόμενο, έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι να ζουν σε έναν πλασματικό εικονικό κόσμο, τους απομακρύνει από την δια ζώσης επαφή με τους συνανθρώπους τους, παράγοντας έτσι μια τάση απομονωτισμου, αφαιρώντας τους πολύτιμα συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης, όπως την ενσυναισθηση και την διαλογική ικανότητα. Εν ολίγοις,αυτή η νεα πραγματικότητα παραγει αρνητικά χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά των νεων, οι οποίοι καθίστανται χειραγωγησιμοι σε κελευσματα, που φαινομενικά, δεν έχουν πολιτικό πρόσημο, αλλά που όμως επί της ουσίας κρύβονται πολιτικές σκοπιμοτητες του παγκόσμιου συστήματος,δηλ. την ποδηγετιση και τον ελέγχο των μαζών. Το πιο εύκολο μέσον γι αυτό είναι ο πολιτισμός, διότι μπορεί και έχει άμεση και μαζική επιρροή.
Εξάλλου, ο σύγχρονος δυτικός κόσμος εισήγαγε, μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου, την λεγόμενη μαζική δημοκρατία, η οποία τωρα βρίσκεται σε πλήρη παρακμή, αφού δεν κατάφερε να είναι δημοκρατία με την κυριολεξία του όρου. Αυτό φαίνεται από την κλιμακουμενη αμφισβήτηση εκ μέρους των λαών της Ευρώπης αλλά και των ΗΠΑ, υπό την μορφή ευθείας και δυναμικής αντιπαράθεσης με το σύστημα. Εκ μέρους, λοιπόν, των αντιπροσωπευτικων κυβερνήσεων της μαζικής δημοκρατίας, εφαρμόζεται μια ατζέντα πλήρους υποταγής των μαζων, κυρίως με την εργαλείοποιηση των καθοδηγούμενων πολιτιστικων κινημάτων περί δικαιωμάτων πάσης φύσεως και πολύχρωμων αποχρώσεων, με αποτέλεσμα οι λαοί να βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος.
Όλο αυτό το ανακάτεμα, ιδεών και πρακτικών, έχει φέρει την δύση σε μια απίστευτη και έκρυθμη κατάσταση, η οποία θα επιδεινωθεί έτι περαιτέρω και λόγω των πολλών περιφερειακων πολέμων,που γίνονται αυτη την στιγμή, κυρίως όμως του Ρώσο Ουκρανικού πολέμου, ο οποιος δείχνει σημάδια επικινδυνης κλιμακωσης με επαπειλουμενη την παγκόσμια συρραξη.
Οι νέοι της Δύσης, πρέπει να κατανοήσουν ότι την ποιότητα ζωής, εργασίας και πολιτισμού την διεκδικουν με γνώμονα ένα υψηλο πνευματικό επιπεδο. Δεν αρκεί μόνο να είσαι κατοχος πτυχίων και μετά πτυχιακών, που κατά συρροή αποκτούν τώρα τα περισσότερα παιδιά, θα πρέπει και να μάθουν να διεκδικούν την σωστή αξιολόγηση τους από ένα σύστημα που τους θέλει με πολλές γνώσεις μεν αλλά εκβιαστικα αμειβομενους δε, λόγω της πάγιας άποψης των καπιταλιστων περί προσφοράς και ζήτησης.
Διανύουμε έναν αιώνα που από τις πρώτες κιόλας μέρες του, φάνηκε ότι μάλλον θα επιβεβαιώσει την ρήση ενός μεγάλου Έλληνα στοχαστή του 20ου αιώνα του Κορνήλιου Καστοριαδη ο οποίος είχε γραψει οτι:”Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της βαρβαροτητας”.
Η πολύχρωμη Βαβυλωνία, που επιδιώκει να φτιάξει η διεθνής οικονομική ελίτ, εις βάρος των εθνικών ταυτοτητων των λαών, έχει φέρει, ηδη, αρνητικοτατα αποτελέσματα,συνεπικουρουμενη δε και με την ραγδαια φτωχοποιηση τους, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό περιβάλλον και βεβαίως και με την απειλή ενός μαζικού πολέμου.
Όποιος δεν μπορεί να αναγνώσει το σήμερα, τοτε ας στρογγυλοκαθησει στον καναπέ του παρέα με την εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου και των πολιτιστικών σκουπιδιών των ΜΜΕ.
Μπορεί το παρόν που διανυουμε να διαφαίνεται θολό και απαισιόδοξο, θα ηθελα, όμως, να κλείσω την πρώτη μας γνωριμία με τα λόγια ενός αγαπημένου μου στοχαστή, διανοούμενου, συγγραφέα και ποιητή του Μπερτολτ Μπρεχτ.
“Πιστεύω στον άνθρωπο κι αυτό θα πει, ότι πιστεύω στη λογική του ανθρώπου!”
Μαίρη Σοφούλη
Παραγωγός Λόγου
