To στέλεχος Εργασίας της Ν.Δ. Γιάννης Καρβέλης δήλωσε:
Η ελληνική οικονομία παραμένει σε καθεστώς δημοσιονομικής εποπτείας. Για να καλύψει το χαμένο έδαφος και να μη βρεθεί ξανά σε αδιέξοδο, χρειάζεται υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.Οι ρυθμοί αυτοί πρέπει να προέλθουν από την υλοποίηση νέων επενδύσεων, από την αύξηση της εξωστρέφειας και από τη δραστηριότητα περισσότερων, υγιών, ανταγωνιστικών επιχειρήσεων.
Σε αυτό το μέτωπο, τα πράγματα δεν είναι ακόμη όπως θα θέλαμε.
Ο στόχος για το πλεόνασμα την προηγούμενη χρονιά, επιτεύχθηκε μέσα από τη δραστική μείωση των δημοσίων επενδυτικών δαπανών, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί το βασικό εργαλείο χρηματοδότησης μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής.
Επιπλέον, συνεχίστηκαν οι καθυστερήσεις στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα, σε μια περίοδο όπου οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να υποφέρουν από την έλλειψη ρευστότητας. Επίσης δεν υπάρχουν πόροι για να στηρίξουν την πραγματοποίηση νέων επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Το 2018 οι επενδύσεις κατέρρευσαν, με το δείκτη να σημειώνει μείωση της τάξης του 12% σε σύγκριση με το 2017.
Η αναλογία των επενδύσεων ως προς το ΑΕΠ περιορίστηκε στο 11%. Πρόκειται για τη χειρότερη επίδοση των τελευταίων δεκαετιών, η οποία κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση της Ευρώπης ως προς τις επενδύσεις και μάλιστα με τεράστια διαφορά σε σχέση με το μέσο όρο.
Εάν δεν αντιστραφεί γρήγορα η πορεία των επενδύσεων, η αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας δεν θα έχει πολλές ελπίδες.
Οι εξαγωγές του μεταποιητικού κλάδου εξακολουθούν να έχουν χαμηλή προστιθέμενη αξία: χαμηλό τεχνολογικό περιεχόμενο και βαθμό διαφοροποίησης.
Παράλληλα, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών γίνεται ακόμα από πολύ λίγες, μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι Μικρομεσαίοι εξακολουθούν να υστερούν.
Αν θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας οριστικά την κρίση, χρειαζόμαστε ένα βιώσιμο, ευνοϊκό επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον.
Ζήτημα πρώτης προτεραιότητας σε αυτό το πλαίσιο, εξακολουθεί να είναι η αποκατάσταση ομαλών συνθηκών χρηματοδότησης από το τραπεζικό σύστημα.
Χρειάζονται δραστικές λύσεις, κυρίως για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Μόνο αν οι τράπεζες καταφέρουν να απαλλαγούν από το βάρος αυτό, θα μπορέσουν να εστιάσουν ξανά στην πιστωτική επέκταση και στην κερδοφορία τους.
Ωστόσο για να δοθεί η ανάσα που χρειάζεται η αγορά, για να κινητοποιηθούν νέες επενδύσεις και επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, χρειάζονται φορολογικές ελαφρύνσεις,
δραστική απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, θέσπιση ενιαίας φορολογικής κλίμακας, και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
Είναι επιβεβλημένη μια νέα εθνική πολιτική για τη μεταποίηση, με ανάδειξη και ενίσχυση δυναμικών κλάδων, με πολιτικές για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, με νέα στρατηγική για τη χρηματοδότηση επενδύσεων.
Χρειάζεται ενίσχυση της Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας, με ευέλικτα χρηματοδοτικά εργαλεία, κίνητρα και παρεμβάσεις που ευνοούν την επιχειρηματική μεγέθυνση, την καλλιέργεια δεξιοτήτων, την εξωστρέφεια, την πρόσβαση στην καινοτομία.
Το 2019 είναι χρονιά διεξαγωγής εθνικών, αυτοδιοικητικών εκλογών και ευρωπαϊκών εκλογών. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε, είναι να συνεχιστεί η παράδοση της προεκλογικής παροχολογίας, των υποσχέσεων και της χαλάρωσης στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
